โปรโตคอลยอดนิยมตัวแรกคือ TCP / IP ที่ออกแบบในปี 1970 โดย Vint Cerf และ Bob Kahn และการเชื่อมต่อเครือข่ายครั้งแรกที่เรียกว่า SATNET (Satellite Network) ที่พัฒนาในปี 1973 โดย Advanced Research Project Agency เครือข่าย . บริษัท เครือข่ายชั้นนำบางแห่งในอินเดีย ได้แก่ Cisco ที่ก่อตั้งในปี 1984, IBM (International Business Machines) ในปี 1980, Consultancy Services ในปี 1968, Larsen และ Toubro (L & T) ในปี 1938, Infosys ในปี 1981 ในวันที่ 7 กรกฎาคม Wipro ใน 29 ธันวาคม 1945 , TATA Communications ในปี 1986, Hindustan Computers Limited (HCL), Orange Business Services ในวันที่ 1 มิถุนายน 2549, AT & T (American Telephone and Telegraph) และ Verizon Communications ในปี 1983
Network Protocol คืออะไร?
Network Protocol ถูกกำหนดให้เป็นชุดของกฎและข้อบังคับเพื่อสร้างเครือข่ายที่เชื่อถือได้สำหรับระบบย่อยหรือระบบฝังตัวที่ซับซ้อนและดำเนินการสื่อสารระหว่างคอมพิวเตอร์เซิร์ฟเวอร์เราเตอร์และอุปกรณ์อื่น ๆ ที่เปิดใช้งานเครือข่าย ข้อผิดพลาดของโปรโตคอลเครือข่าย เกิดขึ้นเมื่อการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตไม่ดี มาตรฐานเครือข่ายระหว่างประเทศบางส่วน ได้แก่ International Organization for Standardization (ISO), American National Standards Institute (ANSI), European Telecommunications Standards Institute (ETSI), International Telecommunication Union-Telecommunication Standardization Sector เป็นต้น
ประเภทของโปรโตคอลเครือข่าย
โปรโตคอลเครือข่ายมีสามประเภท ได้แก่ โปรโตคอลอินเทอร์เน็ตโปรโตคอลเครือข่ายไร้สายและโปรโตคอลการกำหนดเส้นทางเครือข่าย
อินเทอร์เน็ตโปรโตคอล
โปรโตคอลอินเทอร์เน็ตถูกกำหนดให้เป็นโปรโตคอลที่มีชุดของโปรโตคอลบางชุดเช่น Transmission Control Protocol (TCP), User Datagram Protocol (UDP), HyperText Transfer Protocol (HTTP) และ File Transfer Protocol (FTP) และคำอธิบายเหล่านี้ โปรโตคอลเลเยอร์เครือข่าย จะกล่าวถึงด้านล่าง
TCP
รูปแบบมาตรฐานของ TCP คือ Transmission Control Protocol เป็นหัวใจสำคัญของการสื่อสารทางอินเทอร์เน็ตทั้งหมด กำหนดวิธีสร้างการสื่อสารเพื่อให้โปรแกรมสามารถขยายข้อมูลได้ ทำงานร่วมกับ IP ที่กำหนดวิธีที่คอมพิวเตอร์ส่งและรับแพ็กเก็ตข้อมูลผ่านเครือข่าย โปรโตคอล TCP นี้มีอยู่ที่เลเยอร์สี่ของโมเดล OSI ซึ่งเป็นเลเยอร์การขนส่ง
UDP
รูปแบบมาตรฐานของ UDP คือ User Datagram Protocol ใช้เมื่อมีข้อมูลขนาดเล็กเข้ามาเกี่ยวข้อง โดยทั่วไปจะใช้ในการเล่นเกมการประชุมทางวิดีโอและแพ็กเก็ตข้อมูลที่ใช้ใน UDP เป็นดาต้าแกรมและจะถูกส่งไปพร้อมกับโปรโตคอล IP เป็น UDP-IP โปรโตคอล UDP นี้ยังมีอยู่ที่เลเยอร์ 4 ของโมเดล OSI
HTTP
รูปแบบมาตรฐานของ HTTP คือ HyperText Transfer Protocol หน้าเว็บถูกสร้างขึ้นในภาษามาร์กอัปไฮเปอร์เท็กซ์และหน้าเว็บเหล่านี้ถูกส่งโดยโปรโตคอล HTTP นอกจากนี้ยังใช้โปรโตคอล DCP-IP สำหรับการส่งหน้าเว็บและ HTTP รูปแบบอื่นที่เรียกว่าโปรโตคอลการถ่ายโอนไฮเปอร์เท็กซ์ที่ปลอดภัยซึ่งให้การส่งข้อมูลในรูปแบบเข้ารหัสเพื่อป้องกันการรั่วไหลของข้อมูลที่ละเอียดอ่อน
FTP
รูปแบบมาตรฐานของ FTP คือ File Transfer Protocol ซึ่งมีวิธีการคัดลอกไฟล์ผ่านเครือข่ายจากคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งไปยังคอมพิวเตอร์เครื่องอื่น มีการใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการดาวน์โหลดและอัปโหลดไฟล์ผ่านเว็บไซต์ โปรโตคอลทั้งหมดข้างต้นทำงานร่วมกับ Internet Protocol เพื่อให้มีความสามารถเพิ่มเติม
ประเภทของเครือข่ายโปรโตคอล
ในทำนองเดียวกันโปรโตคอลอินเทอร์เน็ตระดับล่างเช่น ARP และ ICMP ก็อยู่ร่วมกับ IP ด้วยเช่นกัน โปรโตคอลระดับสูงจะโต้ตอบกับแอปพลิเคชันเช่นเว็บไซต์หรือเว็บเบราว์เซอร์และโปรโตคอลระดับล่างจะโต้ตอบกับอะแดปเตอร์เครือข่ายและฮาร์ดแวร์คอมพิวเตอร์อื่น ๆ
โปรโตคอลเครือข่ายไร้สาย
เครือข่ายไร้สายมีอยู่ 3 ประเภท ได้แก่ WAN (Wide Area Network), LAN (Local Area Network) และ MAN (Metropolitan Area Network) และโปรโตคอลเครือข่ายไร้สาย ได้แก่ Wi-Fi, Bluetooth และวิวัฒนาการระยะยาว
Wi-Fi
รูปแบบมาตรฐานของ Wi-Fi คือ Wireless Fidelity เป็นเครือข่ายไร้สายประเภทหนึ่งที่ใช้ในการถ่ายโอนข้อมูลและรับข้อมูลผ่านอินเทอร์เน็ตความเร็วสูง Dr.John Osullivan ได้คิดค้น Wi-Fi เครื่องแรกและเทคโนโลยีนี้เปิดตัวในปี 1997
บลูทู ธ
บลูทู ธ เป็นเทคโนโลยีเครือข่ายไร้สายประเภทหนึ่งที่คิดค้นโดย Jaap Haartsen ในปี 1994 ใช้ในการถ่ายโอนรูปภาพภาพยนตร์ไฟล์เพลงและข้อมูลอื่น ๆ ระหว่างอุปกรณ์ที่จับคู่เท่านั้น หากอุปกรณ์ไม่ได้จับคู่การส่งข้อมูลจะไม่เกิดขึ้น
LTE
LTE ย่อมาจากวิวัฒนาการระยะยาวโดยให้ข้อมูลมือถือความเร็วสูงข้อมูลบรอดแบนด์บริการโทรศัพท์ (Voice Over LTE) รองรับวิดีโอมัลติมีเดียและการเข้าถึงฐานข้อมูลที่ปลอดภัยและการทำแผนที่และ RMS สมาร์ทโฟนทุกรุ่นรองรับ LTE และใช้ LTE สำหรับการเข้าถึงข้อมูลและเป็นมาตรฐานการทำงานร่วมกันแบบเปิดระดับโลกสำหรับข้อมูลความเร็วสูงแบบไร้สาย LTE เวอร์ชันปัจจุบันคือ 4G และเวอร์ชันในอนาคตคือ 5G ทุกๆสามถึงสี่ปีจะมีการเปิดตัว LTE เวอร์ชันใหม่
โปรโตคอลการกำหนดเส้นทางเครือข่าย
โปรโตคอลการกำหนดเส้นทางเครือข่ายเป็นโปรโตคอลวัตถุประสงค์พิเศษซึ่งได้รับการออกแบบมาโดยเฉพาะสำหรับการใช้งานโดยเราเตอร์เครือข่ายบนอินเทอร์เน็ต โปรโตคอลการกำหนดเส้นทางทั่วไป ได้แก่ EIGRP, BGP และ OSPF รูปแบบมาตรฐานของ EIGRP คือ Enhanced Interior Gateway Routing Protocol สนับสนุนสแต็คโปรโตคอลชั้นบนหลายชุดและรองรับ VLSM และการทำงานคล้ายกับ OSPF รูปแบบมาตรฐานของ OSPF คือ Open Shortest Path First คำศัพท์ OSPF บางคำ ได้แก่ Link State Advertisement (LSA), Link State Update (LSU), Link State Request (LSR) และเป็น Link State Acknowledgment (LSAck) รูปแบบมาตรฐานของ BGP คือ Border Gateway Protocol
เลเยอร์โปรโตคอลเครือข่าย
มีเลเยอร์โปรโตคอลเครือข่ายเจ็ดชั้นที่จะกล่าวถึงด้านล่าง
ชั้นทางกายภาพ
เป็นชั้นแรกที่มีข้อมูลในรูปของบิตและเป็นชั้นแข็ง มีหน้าที่ในการเคลื่อนที่ของบิตจากโหนดหนึ่งไปยังอีกโหนดหนึ่ง กำหนดลักษณะของอินเทอร์เฟซระหว่างอุปกรณ์และสื่อส่งข้อมูลและยังควบคุมการซิงโครไนซ์บิต
ดาต้าลิงค์เลเยอร์
เลเยอร์ลิงค์ข้อมูลเป็นชั้นที่สองและเป็นชั้นแข็งประเภทหนึ่งด้วย เลเยอร์นี้มีสองเลเยอร์ย่อยคือ LLC และ MAC
LLC: รูปแบบมาตรฐานของ LLC คือ 'Logical Link Control' ซึ่งกำหนดกระบวนการของซอฟต์แวร์ที่ให้บริการกับเลเยอร์เครือข่าย
MAC: รูปแบบมาตรฐานของ MAC คือ 'Media Access Control' ชั้นนี้กำหนดกระบวนการเข้าถึงสื่อที่ดำเนินการโดยฮาร์ดแวร์
เลเยอร์เครือข่าย
เลเยอร์เครือข่าย เป็นชั้นที่สามซึ่งช่วยให้มั่นใจได้ว่าการจัดส่งข้อมูลแต่ละแพ็กเก็ตต้นทางถึงปลายทางและยังเป็นฮาร์ดเลเยอร์ประเภทหนึ่ง การกำหนดเส้นทางเกิดขึ้นที่เลเยอร์เครือข่ายและ โปรโตคอลเครือข่ายใช้ ที่อยู่จริงของเครือข่าย
เลเยอร์การขนส่ง
ชั้นการขนส่งเป็นชั้นที่สี่ที่รับผิดชอบกระบวนการในการประมวลผลการสื่อสารและชั้นนี้เป็นหัวใจของ OSI UDP (User Datagram Protocol) และ TCP (Transmission Control Protocol) เป็นโปรโตคอลสองชั้นการถ่ายโอนหลัก
เครือข่ายเลเยอร์โปรโตคอล
ชั้นเซสชัน
เลเยอร์เซสชันนี้เป็นชั้นที่ห้าที่รับผิดชอบในการควบคุมไดอะล็อกและซิงโครไนซ์ ช่วยให้ระบบสื่อสารสามารถเข้าสู่การโต้ตอบและการซิงโครไนซ์ช่วยให้ระบบเพิ่มจุดตรวจสอบ นอกจากนี้ยังจัดการและสร้างการเชื่อมต่อระหว่างแอปพลิเคชันที่ปลายแต่ละด้าน
เลเยอร์การนำเสนอ
เลเยอร์การนำเสนอเป็นเลเยอร์ที่หกซึ่งมีหน้าที่ในการแปลบีบอัดและถอดรหัส / เข้ารหัสข้อมูลและยังเป็นเลเยอร์ซอฟต์แวร์ประเภทหนึ่ง
ชั้นแอปพลิเคชัน
เลเยอร์แอปพลิเคชันคือเลเยอร์ที่ 7 ซึ่งเป็นเลเยอร์ซอฟต์แวร์และเลเยอร์เดสก์ท็อปด้วย ตัวอย่าง: DNS และอีเมล
ข้อดีของ Network Protocol
ข้อดีของโปรโตคอลเครือข่ายคือ
- ความยืดหยุ่น
- ใช้เวลาในการโอนไฟล์น้อยลง
- ถ่ายโอนข้อมูลไปยังระบบต่างๆ
- อนุญาตให้โปรแกรมทำงานบนระบบต่างๆ
- ความเร็วสูง
บทความนี้อธิบายถึงเครือข่าย มาตรการ มีการกล่าวถึงมาตรฐานเลเยอร์ของโปรโตคอลเครือข่ายและประเภทของโปรโตคอลเครือข่าย นี่คือคำถามสำหรับคุณว่าโปรโตคอลเครือข่ายอุตสาหกรรมใดที่ดีที่สุดในปี 2019
